In het woonhuis plannen de eigenaars 2 gezinswoningen: één voor Saskia, haar drie dochters en haar pleegzoon - Saskia voorziet nog een tweede pleegplaatsing via de dienst Oikonde-Mechelen.
(pleegzorg voor personen met een handicap) en één voor Adelgunde, waarbij ook een appartement voor een volwassene die begeleid zelfstandig zal wonen (Oikonde).
De stal wordt omgebouwd voor opslag van hooi en stro, en om de dieren te stallen. Er komt ook een ruim en licht werk/speelatelier met prachtig uitzicht over de weilanden. Daar zullen de kinderhoevekampen doorgaan en daar wordt het voedsel van het land verwerkt tot allerlei lekkers.

De twee initiatiefneemsters zijn niet aan hun proefstuk toe.
Ze zijn allebei al lang aan het werk in landbouw en gehandicaptenzorg (op het Kesselse instituut Iona).
Ze hebben dus een schat aan ervaring en inzicht.
Saskia Benus:
° 1960
- verpleegkundige, heil- en sociaaltherapeute
amateur dans- en theaterregie
- 20 jaar ervaring als boerin op een zorgboerderij: veeteelt
en zuivelverwerking, tuinbouw, paarden, fruit en bakkerij
- 20 jaar werk- en levenservaring met volwassenen en kinderen
met een mentale handicap

De landbouwactiviteiten worden toegankelijk gemaakt voor kinderen, waarbij Saskia en Adelgunde in eerste instantie denken aan kinderen met een mentale of fysieke handicap.
En in tweede instantie integratievakanties willen organiseren waarin ‘normaal’ begaafde kinderen samen met kinderen met een handicap op kamp of themaweek kunnen komen. Op die manier kan een wederzijdse bewondering en zorg voor elkaars eigenheid ontstaan. De kinderen gaan een echte band aan met de aarde. Ze verzorgen er mee de dieren, ze verwerken er fruit en groenten, leren melken en karnen en kaas en yoghurt maken, eigen brood bakken, enzovoort.
Een ideale manier om te leren beseffen waar het voedsel vandaan komt. Bovendien blijkt het contact met dieren bijzonder harmoniserend te zijn voor kinderen met een mentale of fysieke handicap.
Deze aanpak is maar mogelijk op een ‘ambachtenboerderij’ waar de mechanisatie tot een minimum beperkt wordt. De begeleiding wordt telkens aangepast aan de handicaps. Wat wij eveneens willen uitbouwen is de meer educatieve functie die een ambachtenhoeve kan hebben, in samenwerking met de gemeente, scholen, grabbelpas-aktiviteiten, …

“We willen de kinderen een échte boerderij laten zien.
Een boerderij waar ze helemaal mee mogen doen. Zo beleven ze een onvergetelijke vakantie, waarin spelen, zorgen en werken voor elkaar, de natuur en in het bijzonder de dieren centraal staan.
Samen het werk verdelen: wie geeft de paarden eten, wie melkt de koeien, raapt de eieren, plant de sla, mest de stal uit,
wie haalt het hooi binnen met paard en wagen, strooit het graan voor de kippen, wie speelt er tikkertje met de biggen.
Behalve werken gaan we ook spelen in het hooi, in de stal, paardrijden en taarten bakken, hutten bouwen en nog veel meer. We eten zelfgemaakt brood en groenten uit de moestuin.
’s Avonds is het feest, bij een kampvuur
is er een spannend verhaal met warme chocomelk, en wie weet een nacht in het hooi, voor wie tegen een prikkelbedje kan.”

Saskia en Adelgunde willen dat de Emiliushoeve een gemengd landbouwbedrijf blijft. U vindt dan ook aspecten van het oorspronkelijke bedrijf terug in hun plannen. De nieuwe eigenaars gaan aan akkerbouw en veeteelt doen, aangevuld met tuinbouw (moestuin en kruidentuin) en fruitteelt (er zijn hoogstamfruitbomen, er komen bessenstruiken). Dit alles op kleine schaal.
In de huidige tijden is het onmogelijk zo’n klein gemengd bedrijf rendabel te houden. Aangezien de passies van de initiatiefnemers vooral liggen in het omgaan met mens en dier, land en tuin, willen zij dit alles aan mekaar koppelen en zo toch een rendabel klein gemengd sociaal bedrijf houden.
De heilzame invloed van de natuur, het leven met de dieren, het werken in de tuin is een oude wijsheid.